Leerkrachten zijn essentieel in het implementatieproces van technologie in de schoolomgeving. De groeiende beschikbaarheid van ICT voor onderwijs vergroot het belang van technologie acceptatie onderzoek om dit implementatieproces te begrijpen. Het Technologie Accceptatie Model (TAM), ontwikkeld door Fred Davis in 1985, is in het bijzonder een belangrijk gegeven in dit onderzoeksveld. Het originele model kent vele ontwikkelingen en aangepaste modellen tot op vandaag, maar een bestaande kritiek roept steeds dezelfde vragen op, bijvoorbeeld over de onzekerheid die nog speelt in (zelfs) de kerncomponenten van het model, zoals ‘gepercipieerd nut’. Dit is een probleem dat Culturele Studies onderzoek aanspreekt.  Dit domein concentreert zich op betekenis, en het encoderen en decoderen ervan doorheen dagelijkse interacties. In relatie tot technologie acceptatie onderzoek: de gewillige houding om technologie te gebruiken is niet enkel een attitude die bepaald is door design karakteristieken. Het is ook een culturele onderhandeling. Technologie is een teken dat wordt geïnterpreteerd volgens de culturele context. Daarom, in deze studie wordt technologie acceptatie onderzoek herbekeken vanuit een Culturele Studies perspectief. Leerkrachten vormen geen geïsoleerde entiteiten; ze werken in een strak gedefinieerd and hiërarchisch gelaagde omgeving van scholen. Hun handelingen en motivaties staan in relatie tot die dynamiek van het culturele geheel waartoe ze behoren. Met een empirische studie wordt het perspectief van de leerkracht op deze manier herbekeken; specifiek het gebruik van taallabo’s in Engelse secundaire scholen. Het onderzoek van TAM en latere studies heeft bijna exclusief gebruik gemaakt van kwantitatief onderzoek, terwijl Culturele Studies in vele opzichten kwalitatieve voorkeuren heeft. Om elk domein tot zijn recht te laten komen, en de onderzoeksvraag correct te beantwoorden, maakt deze studie gebruik van een ‘mixed methods’ opzet. De resultaten tonen aan dat tijd en performantie bijzonder sterke factoren zijn in de onderwijscultuur die naar voor komt, tesamen met bepaalde houdingen tegenover de pervasieve integratie van technologie versus the authenticiteit van de mens. Tegelijk bleek pedagogie geen significante factor zijn in de overwegingen om technologie te gebruiken. Het totaalbeeld wijst er op dat de heersende observatiecultuur zorgwekkende gevolgen heeft op betekenisvol gebruik van ICT in het onderwijs.

Teachers play an essential role in implementing technology into the school environment. With the growing availability and variety of technology for education, acceptance theories are vital to help assess the integration process. The Technology Acceptance Model (TAM) has been a particularly prominent  theory  from its original version developed by Fred Davis  (1985),  throughout  the adaptations and many extended models  today. However, an existing body of critique continues to  raise questions,  for example on  the uncertainty which  remains even  for  its key  components, such as ‘perceived usefulness’.  This is a problem which appeals to Cultural Studies research. This domain aims  to understand  the meanings encoded and decoded  through daily  interactions.  In relation to technology acceptance,  the willingness  to engage with new technology  is not an attitude directly affected by characteristics of  the  technology alone.  It  is also cultural negotiation. The technology becomes a sign which needs to be interpreted, according to the cultural context in which a person operates. In this study, the technology acceptance process in education will be revisited from a Cultural Studies perspective. It is true that teachers are not secluded entities: they operate within a strongly defined and hierarchically layered environment of schools. Crucially, their 
actions and motivations of  teachers are  related to the dynamics of  that cultural whole  to which they belong. Through an empiral study, the teacher’s perspective is investigated in relation to the use of  language  labs  in England’s  secondary education. The TAM and  subsequent  studies have almost exclusively relied on a quantitative research tradition, whereas Cultural Studies is in many ways qualitatively oriented. To reconcile the nature of each domain, and to optimally answer the research  question,  a mixed-methods  design  is  used  here.  The results indicate that matters of  time and performance  in the culture of education are particularly  influential;  together with particular views on the pervasive integration of technology versus humanity. On the 
other hand, pedagogy did not prove to be significant. The final phase concluded the research with a confirmatory qualitative strand in a focus group, further contextualising those quantified insights. The overall picture which emerges shows that the ruling culture of observation, and the evidence-based demand for performance, has concerning consequences on meaningful use of ICT in education.